Marillion - Kayleigh

Kayleigh was tot 1985 een zeldzame meisjesnaam in Nederland. Het aantal vrouwen dat destijds die naam droeg, wordt door Meertens Instiuut geschat op tien. In 1986 werden er echter in één keer twintig nieuwe Kayleighs geboren en op 31 december 2014 hadden 2786 mensen in Nederland deze naam! Deze explosieve toename is voor een groot deel veroorzaakt door Fish, de leadzanger van Marillion. Deze Britse band (met een Schotse zanger en een Ierse toetsenist) had in 1985 een verdienstelijke hit gescoord met een ballad die de titel “Kayleigh” had. Anno nu is deze plaat uitgegroeid tot een echte klassieker en dus ook tot een inspiratiebron voor ouders van pasgeboren kinderen.


Marillion werd in 1979 opgericht. Sindsdien was de band tot zeven keer toe gewisseld van samenstelling, toen de eerste hit met “Kayleigh” in 1985 eindelijk een feit was. Op dat moment bestond de groep uit leadzanger Fish (echte naam: Derek Dick), gitarist Steve Rothery, bassist Pete Trewavas, drummer Ian Mosley en toetsenist Mark Kelly. Met deze formatie nam Marillion het album Misplaced Childhood op. Dat is tot op de dag van vandaag het meest succesvolle album van de progressieve rockband. Een belangrijke oorzaak daarvan ligt bij track 2. “Kayleigh” was niet alleen de single waarmee Marillion Europese bekendheid verwierf, maar ook de enige plaat van de band die een echte klassieker is geworden.

“Kayleigh” is geschreven door Fish, die via deze weg zijn excuses aanbood aan de vrouwen met wie hij in het verleden had gedatet. Als reden waarom het telkens mis ging, noemde Fish het conflicterende effect tussen een serieuze relatie en een muzikale carrière. De naam Kayleigh was een verbastering van de namen 'Kay' en 'Lee', de twee voornamen van één van de exen van Fish. “Kayleigh” was echter niet enkel gericht aan Kay, maar aan 'drie of vier vrouwen' (naar schatting van Fish). De gitaarriff van “Kayleigh” ontstond enigszins per toeval. De toenmalige vrouw van Steve Rothery vroeg zich af hoe haar echtgenoot op diens muzikale ideeën kwam. Ter demonstratie improviseerde hij de riff die waarschijnlijk zijn meest legendarische werk vormde: de openingstune
van “Kayleigh”.

“Kayleigh” kwam op 6 juli 1985 binnen in de Nederlandse Top 40. Vijf weken later kwam de ballad op plaats zestien terecht, dat de hoogste notering bleek te zijn. In Groot-Brittannië piekte “Kayleigh” op nummer 2, achter “You'll Never Walk Alone” van The Crowd. “Kayleigh” was ook de enige plaat die in de Amerikaanse Billboard Hot 100 stond genoteerd. Het was bijna overal ter wereld de grootste hit van Marillion. Nederland vormde echter een uitzondering. In de zomer van 1991 kwam “Cover My Eyes (Pain in Heaven)” namelijk tot de dertiende plaats, drie plekken hoger dan “Kayleigh”.

Marillion was toen inmiddels geswitcht van leadzanger. Fish verliet de band in 1988 en sindsdien is Steve Hogarth de leadzanger. Daarna is de samenstelling van Marillion nooit meer gewijzigd. Fish had in 1990 nog een klein succesje met “A Gentleman's Excuse Me”, maar op solobasis was hij ver verwijderd van de status van Marillion, een band die wordt gezien als een grondlegger van de neo-progressieve rockmuziek.

De invloed van “Kayleigh” in het heden nog steeds te merken. Kayleigh (en de variant Kaylee) is een erkende meisjesnaam geworden. Daarnaast is het lied vereeuwigd in Galashiels, de Schotse stad waar Fish begon met zingen. De tekst is gegrift op de stoeptegels in de Market Square, een plein in Galashiels die bij naam is genoemd in “Kayleigh”. Op 24 oktober 2012 maakte Marillion op Facebook bekend dat Kay was overleden. Zij was een van Fish en de 'naamgeefster' van “Kayleigh”.