In 1978 had Paul Young (geboren op 17 januari 1956 in de Engelse stad Luton) als zanger van The Streetband een hitje in Groot-Brittannië met "Toast". Gauw daarna stapte de Brit over naar de Q-Tips, waarmee hij in 1980 voor het eerst in de Nederlandse Tipparade stond. Die plaat, die de bizarre titel "S.Y.S.L.J.F.M." droeg, wist de Top 40 echter niet te bereiken. Zodoende had hij met zijn bands geen doorbraak weten te realiseren, dus moest het maar solo gebeuren. In 1982 tekende Young een platencontrct bij Columbia Records, waarna de Brit het album "No Parlez" uitbracht. Deze stap ging echter ook niet zonder slag of stoot, want de eerste twee singles "Iron Out the Rough Spots" en "Love of the Common People" flopten hopeloos. Paul Young gaf de hoop niet op en dat bleek terecht. "Wherever I Lay My Hat" hielp hem aan de grote doorbraak.
