Elvis Presley - Suspicious Minds

1969 was het jaar van de comeback van Elvis Presley. In de periode tussen 1956 en 1962 had de legende zeventien Amerikaanse nummer 1-hits achter zijn naam staan, maar na 1962 stokte de productie. Met "Crying in the Chapel" werd in 1965 nog een top 3-hit gescoord, maar daar bleef het bij. De TV-serie Elvis uit 1968 bracht daar echter verandering in, want sindsdien groeide zijn populariteit weer richting het oude niveau en dat leverde begin 1969 nog een grote hit op met "In the Ghetto" en later dat jaar verscheen "Suspicious Minds". In Nederland boekte die plaat niet het grootste succes van alle Elvis-platen, maar het is misschien wel de grootste klassieker die The King ooit heeft uitgebracht.

Mark James

In 1968 schreef de Amerikaan Mark James "Suspicious Minds". Hij was inmiddels getrouwd, maar had nog steeds bepaalde gevoelens voor zijn jeugdliefde. Zijn vrouw had dat ontdekt en ze begon James steeds minder te vertrouwen. James voelde dat hij, zijn vrouw en zijn jeugdliefde in een val waren gevangen en ze kwamen er maar niet uit (We're caught in a trap / I can't walk out). De versie van Mark James flopte, waardoor producer Chips Moman het lied aan Elvis Presley gaf. Presley geloofde er heilig in dat hij er een hit van kon maken. En zo geschiedde.

'68 Comeback Special

In 1968 verscheen de televisieserie Elvis, die Elvis Presley weer onder de aandacht bracht nadat zijn populariteit af begon te nemen en de jaren '60 gedomineerd werden door The Beatles en The Rolling Stones. De rock-'n-rollstijl van Elvis Presley was gedateerd en dat maakte dat Elvis Presley een nieuwe stijl moest creëren waardoor zijn populariteit zou gaan groeien. Het lukte uiteindelijk met een mix van allerlei genres, zoals soul, country, gospel, pop, R&B en rock. "Suspicious Minds" was soul-georienteerd, met een poprandje. "Suspicious Minds" was het einde van een sessie tussen 04:00 uur en 07:00 uur op 23 januari 1969 in een studio in Memphis, Tennessee.

Ritmeverschuiving en opmerkelijk einde

Het opvallende aan de versie van Elvis Presley van "Suspicious Minds" is dat het ritme in de eerste twee coupletten en het refrein 4/4 is en in de bridge verandert het in 3/4. Daarna gaat "Suspicious Minds" weer verder in 4/4. Ook het einde van "Suspicious Minds" is bijzonder. Na verloop van tijd komt er een fade-out in het lied, plotseling gevolgd door een fade-in om vervolgens te eindigen met een fade-out.

In de hitlijsten

"Suspicious Minds" werd de eerste nummer 1-hit voor Elvis in de Verenigde Staten sinds 1962 en uiteindelijk bleek het zijn laatste Amerikaanse nummer 1-hit te zijn. In Engeland werd de tweede plaats bereikt en in Nederland was de piekpositie nummer 6. De concurrentie met "Oh Well!" van Fleetwood Mac, "My Special Prayer" van Percy Sledge, "Air" van Ekseption, "Pastorale" van Ramses Shaffy en Liesbeth List, "Cha-la-la, I Need You" van The Shuffles en "Maanserenade" van Marty bleek in Nederland te sterk voor een hogere notering. Het was daarmee de tweede top 10-hit voor Elvis Presley in de Top 40, dat vanwege het feit dat die hitlijst in 1965 werd opgericht en toen waren de absolute gloriejaren van Elvis al voorbij. In de verschillende hitlijsten in Nederland voor de Top 40 heeft Elvis elf top 10-hits gescoord. In 1999 werd "Suspicious Minds" opnieuw uitgebracht, maar toen kwam het niet verder dan #37. In 1986 haalden The Fine Young Cannibals de 31ste positie in Nederland met hun cover van "Suspicious Minds".