The Kinks - Waterloo Sunset

In 1967 verscheen de Britse dramafilm "Far from the Madding Crowd". Hoofdrollen waren onder meer weggelegd voor Julie Christie (Bathsheba) en Terence Stamp (Sergeant Troy), die in die periode een kortstondige relatie met elkaar hadden. In datzelfde jaar scoorde de Britse band The Kinks een grote hit met "Waterloo Sunset", een lied waarin de karakters Terry en Julie waren verwerkt. Het was dan ook niet geheel onlogisch dat de link tussen "Waterloo Sunset" en de twee acteurs veelvuldig werd gelegd. Die link bleek echter onjuist: de Terry in het lied was een zoon van een zus van frontman Ray Davies en Julie was zijn vriendin.

"Penny Lane" van Londen

The Kinks waren weliswaar een Londense band, maar frontman Ray Davies had altijd al erkend dat zijn hart meer bij Liverpool lag dan bij de Engelse hoofdstad. Hij was dan ook van plan om een lied genaamd "Liverpool Sunset" te schrijven, maar hij bedacht zich toen The Beatles "Penny Lane" uit gingen brengen. Die track beschreef verschillende plaatsen in Liverpool en Davies was met "Liverpool Sunset" hetzelfde van plan. Hij zou dan echter de schijn wekken dat hij een rip-off ging maken van "Penny Lane". Om dat te voorkomen, besloot hij enkele plekken in Londen te bezingen. "Liverpool Sunset" werd daardoor "Waterloo Sunset".

Jeugdherinneringen

Voor "Waterloo Sunset" had Ray Davies nog steeds voldoende inspiratie. In zijn jeugd bracht hij een blauwe maandag door in het St. Thomas' Hospital en daar had hij uitzicht op de Theems, die hij in het lied 'dirty old river' noemt. Later zat hij op school in die regio en liep hij met zijn ouders en later zijn eerste vrouw over de Waterloo Bridge. Al die herinneringen van Davies wist hij te verwerken in "Waterloo Sunset". Nadat het lied af was, ging hij samen met zijn toenmalige vrouw nog naar de plaats toe. Daar oordeelde hij dat de beleving van "Waterloo Sunset" perfect klopte bij de locatie.

Hitsucces
"Waterloo Sunset" kwam op 27 mei 1967 op #39 binnen in de Nederlandse hitlijsten, toen voorganger "Mr. Pleasant" nog in de top 3 stond. Een week later steeg de plaat naar plek 4 (!!) en dat was de grootste stijging aller tijden. Later wisten Eamon (van #39 naar #4 met "F**k it (I Don't Want You Back)" in 2004), U2 (van #37 naar #2 met "Vertigo" in 2004) en Marco Borsato (van #36 naar #1 met "Rood" in 2006) dat record te evenaren, maar een grotere sprong is tot op heden nog nooit gemaakt.
Op 10 juni 1967 steeg "Waterloo Sunset" (zoals verwacht) van #4 naar #1, waardoor "Ha Ha Said the Clown" van Manfred Mann van de troon werd gestoten. De derde nummer 1-hit van The Kinks was daarmee een feit. In 1966 wist de band die plaats al te bereiken met "Dedicated Follower of Fashion" en "Sunny Afternoon". The Kinks hadden de pech dat er in die periode een heuse popklassieker uit werd gebracht, namelijk "A Whiter Shade of Pale" van Procol Harum. Door toedoen van die track bleef het verblijf aan de top van "Waterloo Sunset" beperkt tot één week.

The Kinks wisten na "Waterloo Sunset" nog twee nummer 1-hits te scoren, te weten "Lola" (1970) en de live-versie van "Lola" (1981). "Waterloo Sunset" is één van de grootste klassiekers van The Kinks geworden. Het lied staat op #1002 in de Radio 2 Top 2000. Alleen "Lola" (#375) staat hoger genoteerd.