Enya - Orinoco Flow

Vraag Enya welk genre bij haar muziek hoort en ze antwoordt 'Enya'. Het publiek dat niet bekend is met haar muziek, zal daar niet veel wijzer van worden en over het algemeen wordt haar muziek geclassificeerd onder de categorie 'new age', een combinatie van instrumentale en vocale muziekstukken bedoeld om de luisteraar te ontspannen. Eind 1988 belandde haar doorbraak "Orinoco Flow" de eerste plaats, een opmerkelijke prestatie voor muziek die bepaald geen commerciële doeleinden heeft en bij het grote publiek doorgaans onbekend is. De doorbraak van Enya kwam dan ook ietwat gelukkig tot stand.




Clannad
Op 17 mei 1961 werd Enya geboren als Eithne Ní Bhraonáin (uitspraak: Enja nji wrenanj). Ze werd geboren in Gaoth Dobhair, gelegen in de Ierse graafschap County Donegal. Haar artiestennaam Enya is gebaseerd op de uitspraak van haar naam Eithne in het dialect van County Donegal. Ze is opgegroeid in een katholiek gezin met vier broers en vier zussen. Daarvan vormden Moya, Ciarán en Pól en hun neven Noel en Pádraig Duggan (tweeling). In 1980 stapte Enya in de familiegroep en in 1983 werd "Theme from Harry's Game" een verdienstelijke hit. Kort daarna verliet Enya de groep weer en richtte ze zich op haar carrière als soloartiest, die in 1988 een opvallende wending zou krijgen.

"Watermark"
Hoewel met Enya de zangeres wordt bedoeld, doen producent Nicky Ryan en zijn vrouw, schrijfster Roma, eveneens hun werk onder de naam 'Enya'. Met hen werkte Enya (in het restant van het artikel wordt met die naam nog steeds de zangeres bedoeld) aan het album "Watermark", dat onder meer de track "Orinoco Flow" bevat. Het album was de opvolger van de soundtrack van "The Celts", waarvan alle tracks van Enya afkomstig waren. Die soundtrack deed vrijwel niets en dat lot leek eveneens bestemd voor "Watermark". New age-muziek met Keltische invloeden zie je namelijk zelden terug in de hitlijsten en het was dan ook alleen gericht tot de pure liefhebbers van die muziek.

Orinoco
De naam Orinoco refereert naar Orinoco Studios, waar het album "Watermark" werd opgenomen. De regel We can steer, we can near with Rob Dickens at the wheel (Rob Dickens was de directeur van platenmaatschappij WEA) duidt dan ook op Dickens die de kapitein van het schip Orinoco was. In het lied passeren veel topografische namen de revue, dus dat verklaart eventueel een dubbelzinnige betekenis van Orinoco, want de Orinocorivier stroomt door Venezuela.

Commercieel succes
"Orinoco Flow" bleef dan ook lang onopgemerkt, maar toen het op een verzamelalbum van moderne Ierse folkmuziek kwam, werd het ontdekt door een radio-DJ van BBC Radio. Binnen een mum van tijd wist het de eerste plaats te bereiken in de Britse hitlijsten en een aantal weken later, op 3 december 1988, presteerde Enya hetzelfde in Nederland, om daar drie weken te blijven en "Wee Rule" van Wee Papa Girl Rappers van de eerste plaats te houden. Uiteindelijk werd "Orinoco Flow" van de troon gestoten door "Smooth Criminal".
Enya was de tweede Ierse act die een nummer 1-hit wist te scoren, nadat Gilbert O'Sullivan in 1971 de Top 40 aan wist te voeren met "Nothing Rhymed" en die prestatie later dat jaar evenaarde met "Underneath the Blanket Go". Later zouden Sinéad O'Connor ("Nothing Compares 2 U" in 1990) en Boyzone ("No Matter What" in 1998) een nummer 1-hit scoren en de meest legendarische Ierse band aller tijden bereikte in 2000 ("Beautiful Day"), 2001 ("Elevation"), 2006 ("The Saints Are Coming") en 2007 ("Window in the Skies") eindelijk de eerste plaats: U2.

Later succes
Tussen de tweede en de derde nummer 1-hit van U2 scoorde Enya haar tweede nummer 1-hit. In 2004 verbleef "I Don't Wanna Know" van Mario Winans en P. Diddy voor een weekje bovenaan in de Top 40 en ze sampleden oorspronkelijk "Ready or Not" van The Fugees. Laatstgenoemde hiphopgroep samplede op zijn beurt echter "Boadicea", een track van Enya. Ze vroegen de Ierse zangeres echter niet om toestemming voor de sample en ze kreeg eveneens geen credits, dus toen aan het licht kwam dat het intro oorspronkelijk van Enya was, kreeg zij een credit voor "I Don't Wanna Know" en zodoende scoorde ze in 2004 haar tweede nummer 1-hit.
Tussen "Orinoco Flow" en "I Don't Wanna Know" scoorde Enya nog bescheiden hitjes met "Carribean Blue" (1991) en "Anywhere Is" (1995), maar verder had ze op commercieel gebied geen succes. Wel geldt ze als een icoon in het new age-genre. Dat genre zou in 1990 een nieuwe nummer 1-hit opleveren, namelijk "Sadeness (Part 1)" van Enigma.