Frank Farian
Milli Vanilli werd gevormd door Frank Farian, de man achter succesformatie Boney M., dat in de jaren '70 klassiekers als "Daddy Cool", "Sunny" en "Ma Baker" noteerde. Toen dat succes af begon te nemen, besloot de Duitse producent een nieuwe hitformatie samenstellen. Die groep moest Milli Vanilli heten en gevormd worden door zangers Charles Shaw, John Davis en Brad Howell en de tweelingzussen Jodie en Linda Rocco. Het probleem bij al deze zangers en zangeressen was dat zij niet het exotische uiterlijk hadden dat Frank Farian voor ogen had als sleutel tot succes. Om dat probleem op te lossen, voegden de voormalige breakdancers Robert Pilatus en Fabrice Morvan zich bij de groep.
Exotisch gezicht
Rob Pilatus werd op 8 juni 1965 geboren in New York, maar groeide op bij een adoptiegezin in München. Fab Morvan werd op 14 mei 1966 geboren in Parijs en zijn ouders komen uit het Franse overzeese eiland Guadeloupe. Op zijn achttiende vertrok hij naar München en in 1988 werden ze, met dank aan hun danskwaliteiten en hun lange dreadlocks, door Frank Farian uitgenodigd om het gezicht van Milli Vanilli te vormen naar de buitenwereld toe, zonder één noot te zingen.
Dit doet denken aan de formule van het eveneens door hem opgerichte Boney M. Laatstgenoemde groep bestond uit vier leden, waarvan één exotische mannelijke danser: Bobby Farrell. Hij zong in de studio echter niet het materiaal van Boney M. in, dat deed Frank Farian zelf. Het verschil daarentegen is dat Farrell tijdens optredens live zong, waar Rob Pilatus en Fab Morvan van Milli Vanilli playbackten.
"All or Nothing" / "Girl You Know It's True"
Milli Vanilli werd in 1988 gevormd en datzelfde jaar haalde de debuuthit "Girl You Know It's True" de vierde plaats in Nederland. Het was de eerste single van het album "All or Nothing", dat verder de singles "Baby Don't Forget My Number", "Girl I'm Gonna Miss You" en "All or Nothing" bevatte. "Blame It on the Rain" stond niet op het album, maar wel op het debuutalbum van Milli Vanilli in de Verenigde Staten: "Girl You Know It's True". De singles van "All or Nothing" staan daarnaast eveneens op het album "Girl You Know It's True". Desondanks werd "Blame It on the Rain" eerder in Europa uitgebracht dan in de Verenigde Staten.
Net geen glorie
Op 29 juli 1989 was "Blame It on the Rain" voor het eerst terug te vinden in de Top 40. Een maand later was het op de tweede plaats te vinden, achter "We Are Growing - Shaka Zulu" van Margaret Singana. Hoger zou "Blame It on the Rain" niet komen, maar het was met een tweede plaats wel na "Girl You Know It's True" (#4 in 1988) en "Baby Don't Forget My Number" (#6 in 1989) de derde top 10-hit op een totaal van drie Top 40-hits en het was ook nog de grootste hit van de drie.
In Thuisland Duitsland werd het een top 3-hit, evenals in Canada. In Engeland flopte de plaat echter genadeloos, maar in de Verenigde Staten werd het in de herfst van 1989 de derde nummer 1-hit op rij, na "Baby Don't Forget My Number" en "Girl I'm Gonna Miss You".
De weg naar de realiteit
De opvolger van "Blame It on the Rain" werd "Girl I'm Gonna Miss You" en dat haalde in de herfst van 1989 de felbegeerde eerste plaats, waar het gedurende vijf weken verbleef. Ondertussen deden felle geruchten de ronde dat Rob Pilatus en Fab Morvan niet de zangers waren op de hits van Milli Vanilli. Eerst verkondigde Charles Shaw in 1989 dat hij de zang voor zijn rekening had genomen in plaats van het duo, maar na een paar dagen kreeg hij zwijggeld van Frank Farian en nam hij zijn woorden terug. Milli Vanilli kreeg vervolgens een Grammy-nominatie voor de categorie "Best New Artist" en won die award, maar Pilatus en Morvan waren tijdens hun optreden aan het playbacken, wat een doodzonde was bij een optreden op de Grammy Awards. Later kregen ze ruzie met Frank Farian omdat zij de zang voor hun rekening wilden nemen op het volgende album.
Van grootheden naar bedriegers
Het antwoord van Farian bleek uiteindelijk het definitieve einde van de populariteit van Milli Vanilli. Hij verklaarde dat niet zij, maar sessiezangers zongen op de platen van Milli Vanilli. Zodoende werden Rob Pilatus en Fab Morvan hét symbool voor bedrog in de popmuziek. De realiteit is dat er tal van artiesten Milli Vanilli voorgingen en niet de werkelijke zangers bleken te zijn (denk aan Boney M. en Modern Talking). Milli Vanilli was echter wereldwijd bekend en razend populair geworden en daardoor voelden de (oud-)fans zich bedrogen. In de periode waarin de realiteit bekend werd gemaakt, scoorde Milli Vanilli nog een Nederlandse top 10-hit met "Keep on Running", maar daarna was het over met Milli Vanilli.
Overlijden Rob Pilatus
De schandalen rondom de zangers van Milli Vanilli overschaduwden de cocaïneverslaving van Rob Pilatus. Hij deed een zelfmoordpoging, maar die mislukte. Vervolgens probeerde hij in 1993 terug te keren in de muziek, maar zijn imago had nog altijd dusdanig veel schade dat succes een onmogelijke opgave was. In 1998 zou Milli Vanilli zijn comeback vieren met het album "Back and in Attack", maar zover kwam het nooit. Op 5 april 1998 werd Rob Pilatus namelijk dood gevonden in een hotelkamer in Frankfurt, op 32-jarige leeftijd. Een overdosis alcohol in combinatie met drugs was de doodsoorzaak en "Back and in Attack" werd nooit uitgebracht. In 2007 had VJ Nikkie Plessen van muziekzender TMF een interview met Fab Morvan. Op een gegeven moment vroeg ze of hij Rob Pilatus nog wel eens sprak, waarop Morvan nog enigszins neutraal antwoordde dat Pilatus niet meer onder ons was...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten